Het gaat slecht met de weidevogels, dat weet iedereen. Hoe dat komt? Eentonig, dichtbegroeid Engels raaigras, zonder ook maar 1 andere plantensoort erin, laat staan een bloemetje, dat halverwege april al gemaaid wordt, waar mest geïnjecteerd wordt en waar het waterpeil zo laag staat dat de toplaag zo hard wordt als beton. Geen wonder dat daar geen worm of insect kan leven, en dus ook geen vogels. En als er al een vogel tot broeden komt dan heeft een jong geen schijn van kans vanwege het ontbreken van voedsel en schuilplekken. Op een steenworp afstand van Stad Groningen, nabij het buurtschap Ellerhuizen, is een klein gebied dat laat zien dat het ook anders kan. Bloemen in de wei, water op het land, niet maaien of bemesten en zie daar: weidevogels. Deze Grutto (Black-tailed Godwit) is een van de meer dan 10 paren die daar broeden. Gezien zijn alarmerende gedrag, zittend op een paal langs het fietspad, heeft hij jongen. En jawel, even verderop foerageert een jonge Grutto. Een tiental meters verderop, buiten beeld, zit een ouderpaar met 3 bijna vliegvlugge jongen. Een zeldzaamheid tegenwoordig. Dit kleine gebied laat zien dat weidevogels nog te redden zijn. Maar dan moet er wel snel wat gebeuren…
Klik weer even op HD voor het mooiste beeld!