De eerder besproken Glanskop heeft een ‘tweelingbroer’: de Matkop (Willow Tit). Ze zijn erg moeilijk uit elkaar te houden, vooral als je ze niet naast elkaar ziet. Veelgenoemde kenmerken als een matzwarte kop (waar hij naar is vernoemd) of een ‘stierennek’ zijn in de praktijk nauwelijks waarneembaar. Beste uiterlijke kenmerken zijn de lichte baan op de armpennen, goed te zien op deze foto, geheel witte wangen en het ontbreken van een lichte vlek op de snavel. Het geluid blijft het makkelijkste kenmerk. De Matkop klinkt eentoniger dan de Glanskop. Het gaat niet goed met de Matkop. Sinds eind jaren ’90 is de populatie gehalveerd. De oorzaak is niet duidelijk, maar aangenomen wordt dat het verouderen van de bossen voor meer concurrentie om geschikte nestholtes gezorgd heeft, waardoor er te weinig jongen worden voortgebracht om de populatie op peil te houden. In de provincie Groningen zul je een Matkop, net als de Glanskop, bijna niet aantreffen. Het ontbreken van geschikte bossen is daar de oorzaak van. Alleen in het zuidoosten van de provincie is de kans wat groter.